Bel ons
+32 (0)89 70 25 61

Nieuwe technologie met stookolie ontwikkeld

Nieuwe technologie met stookolie ontwikkeld

ompact toestel met zeoliet combineert omgevingswarmte met efficiëntie
Samen met een aantal partners waaronder Viessmann, ontwikkelt de Duitse brandstoffenorganisatie IWO een compact toestel met zeoliet en op basis van stookolie. Dit is een van de drie projecten in het kader van de ‘Technologie- Initiative’ van de Mineralölwirtschaft, de Duitse mazoutsector. Dit project combineert de verbrandingstechniek van stookolie met een absorptiewarmtepomp in een nieuwe oplossing voor de verwarmingsmarkt.

Zeoliet compacttoestel

1 condensatieketel
2 stroomkring naschakelaar
3 condensor
4 verdamper
5 regelventiel

Efficiënt én financieel interessant: de moderne verbrandingstechniek maakt nu al een rendement van bijna honderd procent (Hs) mogelijk voor verwarmingsinstallaties met stookolie. Rendementen van zelfs meer dan 120 procent zijn mogelijk indien men de omgevingswarmte mee in rekening neemt. Het nieuwe compacte toestel met zeoliet zal de voordelen van beide verwarmingstechnieken combineren en dus zeer interessant zijn voor verwarming van gebouwen.

Pioniers van de sector
Het toestel in ontwikkeling bevat een warmtepompmodule die instaat voor de basisverwarmingsbehoeften van een gebouw. Voor de warmtevraagpieken en de werking van de warmtepomp gebruikt men een toestel op basis van stookolie. Een toestel met zeoliet, door Viessmann in het kader van een ander onderzoeksproject ontwikkeld, wordt aangepast aan het gebruik van vloeibare brandstoffen. Ingenieurs ontwikkelen hiervoor een kleine, moduleerbare brander op basis van stookolie, met een vermogen tussen 4 en 17 kW. Deze brander moet kunnen functioneren op basis van zwavelarme stookolie al dan niet met biologische componenten. “Als pioniers in de branche ontwikkelen we constant efficiënte en weinig vervuilende verwarmingssystemen”, aldus Uwe Engel, directeur R&D bij Viessmann. “Als marktleider in de productie van verwarmingssystemen op basis van vloeibare brandstoffen is het evident dat wij een warmtepomp ontwikkelen die gebruik maakt van een primaire brandstof als stookolie. De lat voor een brander, op maat van dit toestel, ligt zeer hoog. De vereiste verbrandingstechniek staat nog niet voor het volle honderd procent op punt, maar dat is op komst. Daarom doen we beroep op de competenties van ervaren en gerenommeerde partners.”

Systeem met warmtepompproces
Het compacte toestel maakt gebruik van één van de specifieke eigenschappen van zeoliet. Dit mineraal kan de watermoleculen absorberen en fixeren (adsorberen). Dankzij deze – onder de vorm van stoom – gefixeerde watermoleculen kan de omgevingswarmte, nodig voor de verdamping, gerecupereerd worden. De warmtepomp in het toestel werkt in twee stappen als volgt:

• adsorptiefase (schema links): Zeoliet en water komen in een met een vacuümsysteem uitgerust reservoir terecht. Water (onder vacuüm) verdampt dankzij de omgevingswarmte en bindt zich aan zeoliet (adsorptie). De adsorptiewarmte, vrijgegeven door zeoliet, wordt gebruikt in het verwarmingscircuit.
• desorptiefase (schema rechts): Eenmaal zeoliet verzadigd is met water, wordt ze verwarmd door de stookoliebrander en komt het water vrij onder de vorm van stoom (desorptie). De stoom condenseert en de geproduceerde warmte komt in het verwarmingscircuit terecht.

+ pluspunten +
De combinatie van het warmtepompsysteem met zeoliet voor de basisverwarming en een verbrandingstoestel met stookolie voor de piekverwarming, maakt dat het toestel ook op een efficiënte manier aan hogere temperaturen kan verwarmen.
Water, gebruikt als koelmiddel, en zeoliet, gebruikt als adsorptiemiddel, zijn niet toxisch en houden geen risico’s in voor het milieu.

Wat is dat: Zeoliet?
Kokende steen. Zogenaamde zeolieten zijn mineralen die behoren tot de “tectosilicaten”. Natuurlijke zeolieten kunnen veel water bevatten. Bij verhitting kookt dit water eruit: vandaar de naam “zeoliet” (van het Griekse “zein” of koken en “lithos”, steen). Een voorname eigenschap van dit zeer poreuze kristal is dat het water in aanzienlijke mate kan binden of adsorberen, en tijdens dat proces warmte afgeeft. Er bestaan natuurlijke én kunstmatige zeolieten.

Bron: Magazine “Verwarmingsinfo” van Informazout nr.153 maart 2011